مجلۀ حوالی با تامین مالی جمعی در پلتفرم راتا کارش را آغاز کرد. این کمپین، یکی از اولین کمپین‌های موفق مبتنی بر پاداش راتاست. شمارۀ اول مجلۀ حوالی با موضوع ترمینال قبل از اینکه در اسفندماه سال ۹۷ منتشر شود، در بهمن‌ماه مخاطبانش را به واسطۀ کمپین کراودفاندینگ شناخت.
حوالی اولین مجلۀ چاپی در ایران است که برای تأمین بخشی از هزینه‌های خود سراغ تأمین مالی جمعی یا کراودفاندینگ رفت. این مجله در عرض دوازده روز موفق به جذب سیزده میلیون تومان سرمایه شد. در این کمپین صدوسی‌وشش نفر حوالی را همراهی کردند.
در توضیحات کمپین این مجله آمده است: «حوالی» مجله‌ای است دربارۀ آدم‌ها و محیط اطرافشان. محیط اطراف می‌تواند شهر، خانه یا مقیاس‌های کوچک‌تر و بزرگ‌تر از این‌ها باشد. در هر شمارۀ حوالی، یک فضا (مثل ترمینال، جاده، خیابان) محوریت دارد و تمام محتواها، حولِ همان عنصر فضایی تولید می‌شوند.
این مجله در کتاب‌فروشی‌ها و کیوسک‌های مطبوعاتی توزیع می‌شود. گروه مخاطبان «حوالی»، تمامِ علاقه‌مندان به شهر، فضا، معماری و مسائل اجتماعی‌اند و بخشی از آن‌ها از مدیران و تصمیم‌گیران شهری. تولیدکنندگان این مجله، همگی از متولدان دهۀ 70 هستند و عمدۀ مخاطبانِ حوالی هم از جوانانند. پریسا بزاز، شیما پاکزاد، یاسمین خوشپور، حبیب دانشور، گلاره مرادی و سمیرا هاشمی تولیدکنندگان اصلی هر شمارۀ این مجله هستند.
گروه تولیدکنندۀ مجلۀ حوالی، پیش از این، مجلۀ دانشجویی «شَهرت» را در دانشکدۀ شهرسازی دانشگاه تهران منتشر کرده‌اند. «شهرت»، در دوران فعالیتش موفق به کسب دو جایزۀ پی‌درپی در جشنوارۀ سراسری نشریات دانشجویی تیتر 9 و تیتر 10 شده؛ بهترین مجلۀ دانشجویی در حوزۀ اجتماعی و بهترین مجلۀ دانشجوییِ عمومی. مجله‌ای که در دانشگاه تهران با تیراژ 2000 نسخه در بین سال‌های 93 تا 95 تولید می‌شد و در کتاب‌فروشی‌ها و دانشگاه‌های مختلف سراسر ایران به فروش می‌رسید و با فارغ‌التحصیل شدن اعضای مجله از دانشگاه تهران، به دانشجویان دیگری سپرده شد.
حوالی ترمینال، در حوالی راتا
فعالیت گروه گردانندگان حوالی برای تولید آن، از تابستان 96 آغاز شد. در پاییز 97 موفق به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شدند. زمان انتشار شمارۀ اول این مجله اسفند 97 تعیین شد. افزایش هزینۀ تولید مجله که به خاطر افزایش نجومی قیمت کاغذ در سال 97 رخ داد، اما باعث شد تا سرمایۀ اولیۀ این تیم برای انتشار مجله کافی نباشد. این یکی از دلایلی بود که گردانندگان حوالی را مجاب کرد تا از جمع‌سپاری کمک بگیرند.
بسته‌های پاداش برای حامیان
در ابتدا مبلغ هدف این کمپین ده میلیون تومان تعریف شده بود که نهایتا با گذشت 12 روز از زمان کمپین، صدوسی درصد از آن پر شد. این کمپین کراودفاندینگ که از نوع «پاداش» تعریف شده بود، پنج بستۀ پاداش برای همراهان خود در نظر گرفته بود. کسانی که بستۀ اول (بیست‌وپنج هزار تومانی) را می‌خریدند، مجله را پس از انتشار در پارچه‌های کادویی دم در منزلشان تحویل میگرفتند. کسانی که بستۀ دوم (صدهزار تومانی) را انتخاب می‌کردند، علاوه‌بر اینکه شمارۀ اول مجلۀ حوالی را در این پارچه‌ها و مقابل در منزلشان دریافت می‌کردند، در کنار آن دسته گلی هم از طرف برند «بنچینو» به دستشان می‌رسید. آن‌هایی هم که بستۀ سوم این کمپین (دویست‌وپنجاه هزار تومانی) را می‌خریدند، علاوه‌بر پاداشی که برای بستۀ دوم در نظر گرفته شده بود، دو شمارۀ بعدی مجله را نیز به‌همراه مگنت‌های «کت‌مپ» دم در منزلشان دریافت می‌کردند. بستۀ دو و سه این کمپین علاوه‌بر جنبۀ پاداش جنبۀ حمایتی هم داشت.
بسته‌های پاداش چهارم و پنجم این کمپین بیشتر برای مؤسسه‌ها تعریف شده بود. اگر حامیان بستۀ چهارم (هشتصدهزار تومانی) را پیش‌خرید می‌کردند، علاوه‌بر اینکه پنجاه نسخه از شمارۀ اول مجلۀ حوالی را به دستشان می‌رسید، دسته‌گل‌های «بنچینو» و مگنت‌های «کت‌مپ» را هم دریافت می‌کردند. همچنین اسم شرکت یا شخص حامی به‌عنوان حامی مالی مجله در شناسنامۀ مجله درج می‌شد. بستۀ پنجم این کمپین (دو میلیون تومانی) «درج لوگو به‌عنوان حامی ویژۀ مجله در پشت جلد شش شمارۀ پی‌درپی مجله» بود. در صورت خرید این بسته، نشان تجاری (لوگو) شرکت یا مؤسسۀ حامی برای شش شماره در پشت جلد مجلۀ حوالی در کنار لوگوی سایر شرکتها و مؤسسه‌های حامیان فرهنگ درج می‌شد. شرکت‌هایی که در راستای مسئولیت اجتماعی‌شان، در حوزۀ فرهنگ هم سرمایهگذاری می‌کنند. همچنین دو نسخه از هرکدام از این شش شماره، به نشانی آن‌ها ارسال می‌شود.
کمپین تبلیغاتی حوالی در شبکه‌های اجتماعی
مجلۀ حوالی برای تبلیغات کمپین کراودفاندینگ خود، از همۀ بسترهای ممکن بهره گرفت. آن‌ها ویدئویی تولید کردند و در یک دقیقه به مخاطبانشان از ایدۀ شکل‌گیری مجله گفتند و از آن‌ها دعوت کردند تا به صف حامیانشان بپیوندند. ویدئویی که در اینستاگرام، توییتر و تلگرام دست به دست شد و همراهان اولیۀ این مجله را شکل.
کمپین تبلیغاتی شکل گرفته حول کمپین کراودفاندینگ این مجله، با واکنش مثبت زیادی روبه‌رو شد. در پایان زمان کمپین، به طور میانگین 20 درصد به تعداد دنبال‌کنندگان این مجله در شبکه‌های اجتماعی مختلف اضافه شده بود. همچنین بیش از سیصد بار توسط افراد با دیگران به اشتراک‌گذاشته شد و ده‌ها هزار نفر آن را دیدند.
امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان فناوری اطلاعات در توییتر ضمن همرسانی پست مجلۀ حوالی نوشت: «سال ۹۱ خشایار دیهیمی عزیز برای ویژه‌نامۀ جنگ و صلح مهرنامه نخستین جمع‌سپاری انتشارات را، البته دستی و کاغذی، راه انداخت. آن روزها بسیاری از او انتقاد کردند، حالا بعد از تنها ۶ سال از وجود پلتفرم‌هایی برای این کار و تولد یک نشریه خوشحالم. تغییرات منتظر ما نمی‌مانند!»
حوالی ترمینال بعد از موفقیت کمیپن کراودفاندینگش در پلتفرم راتا در عرصۀ عمومی نیز موفق ظاهر شد و توانست فروش مناسبی داشته باشد. به طوری که چند ماه بعد از انتشار شمارۀ یک، در بازار ناموجود شد. افراد حالا برای خواندن حوالی ترمینال تنها می‌توانند نسخۀ الکترونیکی آن را از سایت فیدیبو و یا طاقچه تهیه کنند.
بعد از انتشار این شمارۀ مجله نیز، مسعود بهنود روزنامه‌نگار شناخته شدۀ ایرانی در برنامۀ تلویزیونی دیده‌بان از این مجله گفت. او ضمن اشاره به محتوای مجله شفافیت مالی آن را تحسین کرد. چرا که در شناسنامۀ مجله به منابع مالی تأمین کنندۀ مجله به طور کامل اشاره شده بود.
حوالی با پایان زمان این کمپین تصمیم گرفت انتشار شمارۀ بعدش را نیز با جمع‌سپاری پیش ببرد. کمپین شمارۀ دوم مجلۀ حوالی که به حوالی قبرستان اختصاص داشت نیز در راتا جمع‌سپاری شد و توانست با حمایت 15 میلیونی حامیانش، موفق شود.
