یاد سهیل

«تلخست شربت غم هجران و تلخ‌تر/ بر سرو قامتی که به حسرت جوان برفت

زخمی چنان نبود که مرهم توان نهاد/ داروی دل چه فایده دارد چو جان برفت»

می‌خواهیم به یاد ستارۀ سهیل، که گوهر زمانۀمان بود طوفانی به راه بیندازیم. می‌خواهیم راهی را که سال‌ها او در زندگی جسمانی‌اش طی کرد، در شروع زندگی روحانی‌اش ادامه دهیم. برای همۀ تلاش‌هایی که کرد تا این دنیا جای بهتری باشد، برای همۀ انرژی‌ای که صرف کرد تا راتا به بار بنشیند و کسب‌وکارهای نو از دلش جوانه بزنند، برای همۀ فریادهایی که از بیداد زمانه کشید و سکوت‌هایی که نکرد، برای عقایدش که قربانی منافعش نشدند، برای خیرش که به همه رسید و برای جاودانگی یادش، می‌خواهیم خیرات کنیم و خیرش را گسترش دهیم.
سهیل گوهری یکی از همراهان سال‌ها فعالیت ما بود در موسسۀ طلوع بی‌نشان‌ها. همیشه یک پای کار بود در همۀ سه‌شنبه‌هایی که تلاش کردیم غذای گرم به دست آسمان‌خواب‌های تهران برسانیم. در هر مسیر تازه‌ای که می‌خواستیم پای بگذاریم پیش‌قدم بود و هیچ‌وقت تنهایمان نگذاشت. حالا ما می‌خواهیم همراهش شویم و به یادش و مسیر طولانی که در این سال‌ها در کنار ما پیمود، در کمپین آئین مهروزی اولین سه‌شنبۀ بعد از فوتش، ۳۰۰۰  پرس غذای گرم بین آسمان‌خواب‌های تهران به یاد او طبخ و توزیع کنیم. هزینۀ مربوط به آن توسط طلوع بی‌نشان‌ها تامین می‌شود. علاوه بر این در اولین پنجشنبۀ غیابش، به تعداد سال تولدش یعنی ۱۳۵۸ پک میوه و غذای گرم بین کودکان کار این شهر توزیع کنیم. این كمپين طلوع بی‌نشان‌ها چند سالی است با نام «كودكان شهرم» هر پنجشنبه بيش از هزارپرس غذا گرم و پك ميوه براي كودكان كار و خيابان تهيه و توزيع میكند. همچنین بنا داریم تا شش هفته، هر پنجشنبه بسته‌های نانی را به یاد او به دست ۱۰۰۰  خانوادۀ نیازمند چابهار و دشت‌یاری برسانیم.
شما نیز می‌توانید در تامین هزینۀ کمپین کودکان شهر و نان‌رسانی به دشت‌یاری که به یاد سهیل گوهری است، همگام ما باشید.

«ای چرخ از آن ستارهٔ رعنا چه خواستی/ و ای باد از آن شکوفهٔ زیبا چه خواستی

ای روزگار گرگ دل، افغان ز دست تو/ تا تو ز جان یوسف دل‌ها چه خواستی

ما را جگر دریغ نبود از تو هیچ‌وقت/ آخر ز گوشهٔ جگر ما چه خواستی

گوهر شکن کسی وگرت آب شرم بود/ ز آن گوهرین دو آتش گویا چه خواستی

آخر تو آسمان شکنی یا گوهرشکن/ از درج در و برج ثریا چه خواستی

دست تو بر نژاد زبردست چون رسید/ بد گوهرا زِگوهر والا چه خواستی»

پی نوشت. برای آن‌هایی که سهیل گوهری عزیز را کمتر می‌شناختند:
سهیل متولد ۵۸ بود و تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی ارشد رشتهٔ حقوق ادامه داد. از سال ۸۴ فعالیت مطبوعاتی‌اش را به عنوان روزنامه‌نگار حوزۀ اجتماعی آغاز کرد. او در این سال‌ها یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب بود و عضو شورای سیاستگذاری حزب ندای ایرانیان.
سهیل ۲۷م تیرماه به دلیل ابتلا به ویروس کرونا از میان ما رفت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

لازم به ذکر است هزینه مراسم سوم مرحوم سهیل گوهری جهت تهیه غذای گرم برای آسمان خواب‌ها هزینه شد.